۲٫۳٫۴٫ همجنس گرایی از دیدگاه بودیسم[۱۹۲]
آئین بودا یکی از انشعابات آئین برهمایی (هندوئیسم) در شبه جزیره هند است و همان گونه که در بررسی آئین جینیسم گفته شد این دو آئین مدعی رساندن انسان به نجات حقیقی هستند. با اینکه این آئین در شبه جزیره هند به وجود آمده است ولی به خاطر داشتن اندیشه‌های عرفانی لطیف و حضورش در مناطق پرجمعیت جهان، پیروان زیادی را به خود جذب کرده‌است. این آئین شباهت های زیادی به آئین جینیسم دارد به طوری که مشترکات زیادی برای این دو آئین در اصول اساسی آن ها گفته شده است ولی در مقایسه با یکدیگر می توان این را گفت که آئین جینیسم نسبت به بودیسم از سخت گیری بیشتری برخوردار است و آن لطافت عرفانی که در بودیسم دیده می شود در جینیسم وجود ندارد.
مؤسس آئین بودیسم فردی به نام «گوتاما شاکیامونی»[۱۹۳] است که به بودا ملقب بوده است که حدوداً در قرن ششم قبل از میلاد می زیست و بعد از مدتی با تحول روحی و فکری که در او به وجود می‌آید، زن و فرزند خویش را رها کرده و به تفکر درباره حقیقت زندگی می پردازد و سرانجام در سن ۳۶ سالگی در زیر درخت انجیر- که درخت دانای، آگاهی و بیداری است- بعد از مبارزه با شیطان ویرانگر به حقیقت نائل آمده و به تربیت شاگردان می پردازد و در آخر طی سفری بیمار شده و در سن هشتاد سالگی می میرد.[۱۹۴]
بودیسم بعد از تشکیل در طی قرون مختلف به سه فرقه فرعی دیگر تقسیم می شود که عبارت اند از مهایانا، هینایانا و مَجرَیانا که بیشتر آموزه ای این فرقه ها بر مبنای اخلاق می‌باشد که در این دستورات اخلاقی به سه دسته پنج‌گانه، هشتگانه و نه گانه تقسیم بندی می شود. در مورد نوع نگاه آئین بودیسم به غریزه جنسی و انحرافات آن باید گفت که نگاهی همچون جینیسم و هندوئیسم دارد و که بیشتر مبنای مکتب خویش را بر پایه مهربانی و محبت به دیگران و عدم آزار و تعلق به آن ها بنا نهاده است به طوری که هر کسی قصد پیوستن به بودیسم را دارد باید حداقل قواعد پنج‌گانه اخلاقی که عبارت از : ۱- پرهیز از کشتن ۲- پرهیز از مصرف آنچه که داده می شود ۳- جلوگیری از سوء رفتار جنسی ۴- پرهیز از بیان نادرست ۵- پرهیز از نوشیدنی های تخمیر شده (مست کننده)، را رعایت کند.[۱۹۵] در این قواعد پنج‌گانه اخلاقی که لازم الاجرا برای همه بودایی ها می‌باشد، به مسئله غریزه جنسی نیز اشاره شده است و عبارت «جلوگیری از سوء رفتار جنسی» درباره غریزه جنسی به کار رفته است. در این اصل، سوء رفتار جنسی یک عبارت کلی و مشمول هر نوع انحراف و سوء رفتار جنسی می‌باشد زیرا آنچه که در این نوع آئین درباره نحوه غریزه جنسی بیان شده، ارتباط صحیح جنسی در قالب ازدواج می‌باشد و فرد نمی تواند هر گونه رفتاری که می‌خواهد انجام دهد و رفتارهای جنسی همچون همجنس گرایی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. [۱۹۶]
و همچنین در دستورات نه گانه بودا که برای درستی و پاک بودن صادر شده است و عبارت اند از: ۱- پرهیز از آزار جانداران ۲- پرهیز از دزدی ۳- پرهیز از بی عفتی ۴- پرهیز از دروغ ۵- پرهیز از مستی ۶- پرهیز از بدگویی ۷- پرهیز از خودخواهی ۸- پرهیز از نادانی ۹- پرهیز از دشمنی، در این دستورات از بی عفتی سخن به میان آمده و با به کارگیری عبارت «بی عفتی» که مفهومی کلی و شامل همه بی عفتی های جنسی همچون همجنس گرایی و زنا نیز می شود، در این اصول نه گانه مسائلی همچون همجنس گرایی نهی شده است.[۱۹۷]
بودیسم از اول در بین پیروان خود به آئینی بی توجه نسبت به لذایذ نفسانی و تمایلات جنسی شناخته شده است و از قدیم الایّام در مدارس بودایی ها در مراحل آموزش به راهبان و مرتاضان بودیسم، از انحرافات جنسی همچون همجنس گرایی به شدت نهی شده است و آن را یکی از موانع رشد انسان و رسیدن انسان به حقیقت معرفی شده است و از راهبان و مرتاضان خواسته می شود که از انحرافات جنسی همچون همجنس گرایی به شدت دوری کنند و دامان خود را به هر نوع از رابطه جنسی با فرد مقابل چه از قسمت پائینی بدن و چه از قسمت بالایی بدن آلوده نکنند که این عمل باعث محرومیت همیشگی فرد از سیر و سلوک می شود. ولی این نکته را نیز باید گفت که در دوره ای از زمان که به دوره ادو- در ابتدای قرن هفدهم- معروف بود، رگه های از همجنس گرایی مرد ها یا به طور خاص، عشق بازی میان جوانان تازه کار با راهبان قدیمی در برخی از جشن ها دیده شده است.[۱۹۸]
پیروان بودیسم در تایلند در مورد همجنس گرایی افکار و عقیده ای نزدیک به عقیده جینیسم ها در تایلند دارند که می توان ریشه این افکار را در اصل کارما مشاهده کرد. به طوری که این افراد در مورد همجنس گرایان و علت گرایش آن ها این گونه اعتقاد دارند که، علت اصلی این گرایش، گناهان گذشته آن ها در دوره قبلی زندگی شان می‌باشد و همچنین برخی از پیروان بودیسم در تایلند با اثرپذیری از فرهنگ غربی مبنی بر طبیعی بودن همجنس گرایی، همجنس گرایی را یک مشکل مادرزادی دانسته و معتقداند نباید به خاطر این نوع گرایش جنسی بر آن ها خرده گرفت بلکه باید نسبت به آن ها ترحم کرد. اما همچنان رهبران بودیسم بر انحرافی بودن و ممنوع بودن این گرایش جنسی باور داشته و آن را محکوم می‌کنند. لذا این عقیده علاوه بر بودایی های تایلند بر بودایی های کشور ژاپن هم تاثیر گذاشته و با تاثیر پذیری از فرهنگ جنسی غرب ، به تشکیل گروه‌های اصلاحی و لیبرال در موضوع همجنس گرایی پرداخته‌اند و علاوه بر انحراف نداستن و محکوم نکردن همجنس گرایی، با استناد به دلایل همجنس گرایان غربی بر طبیعی بودن این رفتار و همچنین با استناد به یک داستان تاریخی، به تأیید همجنس گرایی پرداخته‌اند. این گروه بر این باورند که در قرن هفدهم، در برخی از صومعه های ژاپن، یک نوع رابطه جنسی بین مردان و پسران نوجوان صومعه برقرار بوده که برای همین در آن دوران به شدن افراد مستقر در صومعه ها را از برقراری رابطه جنسی همجنس گرایی نهی می‌کردند.[۱۹۹]
به طور کلی با توجه به اصول اخلاقی بیان شده در آموزه های بودیسم که شامل « پرهیز از بی عفتی» و «جلوگیری از سوء رفتار جنسی» می‌باشد، که در کل شامل تمام بی عفتی ها جنسی و همچنین سوء رفتار جنسی مانند همجنس گرایی بوده و علاوه بر آن چون باعث محرومیت فرد سالک از رسیدن به حقیقت می شود، همجنس گرایی از سوی آموزه های بودیسم و راهبان رفتاری ناپسند و ممنوع اعلام شده است.
۲٫۳٫۵٫ همجنس گرایی از دیدگاه آئین سیک[۲۰۰]
