مصرف مواد مخدر در کشورهایی چون اندونزی ،ژاپن و پرو به فرایند استخدام نیز تأثیر گذاشته است . تخمین زده شده که هزینه هایی که ظرف یکسال برای تهیه مواد مخدر در ژاپن صرف می شود. ۱ میلیارد می‌باشد . این هزینه در فیلیپین بالغ بر ۲۲ میلیون دلار آمریکا است .(اسمارت ،مورای و اریف ،۱۹۹۸)

درحل حاضردودیدگاه نسبت به پیشگیری ‌از مصرف مواد وجود دارد:دیدگاه عوامل خطر وعوامل محافظت کننده ودیدگاه اصلاح هنجارها وآموزش مهارت‌های زندگی ،(ماستن،بست وگارمزی ۱۹۹۰)

اثرات وعوارض مصرف مواد مخدر ‌در کارکنان ،‌در کاهش بهره وری سازمان ها،‌را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: ۱)‌عملکرد شغلی ضعیف۲)افزایش غیبت۳)روابط بین فردی ضعیف درمحل کار(میلر۱۹۹۱).

مصرف مواددرکشورهایی چون اندونزی ،ژاپن وپروبرفرایند استخدام نیز تاثیر گذاشته است. تخمین زده شده که هزینه هایی که ظرف یکسال برای تهیه موادمخدر ‌در ژاپن صرف می شود ۱۰میلیارد ین می‌باشد .این هزینه درفلیپین بالغ بر ۲۲میلیون دلار امریکا است.(اسمارت مورای واریف۱۹۸۸)

میزان حوادث شغلی کارکنان مصرف کننده مواد ۵۵ درصد بیش از کارکنان عادی است ، جراحات آن ها ۸۵ درصد بیشتر و غیبت هایشان ۷۸ درصد بیش از کارکنان عادی می‌باشد. (سازمان مبارزه با مواد مخدر آمریکا ۲۰۰۱)

از طرفی دیگر در پژوهش انجام شده در خارج کشور در ارتباط با تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت روانی افراد شرکت کننده نشان می‌دهد که این آموزش ها عمدتاًً بر روی شیوه های مقابله با استرس متمرکز بوده است (گری،۱۹۹۹).

در سال ۱۹۹۶ میلادی ، سازمان بهداشت جهانی به نظور پیشگیری و همچنین افزایش سطح بهداشت روانی افراد و جامعه ،برنامه ای با عنوان آموزش مهارت‌های زندگی تدوین کرد .

در پژوهشی که به موضوع ارزشیابی از کلاس های آموزش مهارت‌های زندگی در کاهش اختلالات روانی در شهر نیویورک پرداخته است . نتایج بیانگر آن بوده که باورهایی که افراد طی آموزش مهارت های زندگی کسب
می‌کنند به آنان در مقابله با فشار روانی کمک می‌کند و منجر به افزایش آگاهی و تجدید قوای شناختی آنان می شود.(موقت ،۱۹۹۸)

آموزش مهارت های ارتباطی به کارکنان بهداشتی – درمانی می‌تواند به آن ها کمک کند تا از اشتباهات که در تعاملاتشان با بیماران بوقوع می پیوندد . آگاه‌تر بوده و مهارت‌های ارتباطی شان ارتقاء یا بدو به دنبال آن رضایتمندی بیماران حتی تا سه برابر افزایش یابد (مورفی ،۱۹۹۹).

یکی از روش های مؤثر و کارآمد در میان رویکردهای درمانی برای مقابله با فشارای روانی آموزش مهارت‌های زندگی است . در این روش از طریق عرضه آموزش‌های مورد نیاز، مجموعه مهارت‌های لازم برای کامیابی در زندگی طی مراحل ده گانه بر فرد آموزش داده می شود و به او کمک می شود تا توانایی‌ها ، اطلاعات ،گرایش‌ها و مهارت های لازم برای زندگی موفق ، سالم و بدون فشار روانی زیاد را در خود پرورش دهند.(هانتر،۱۹۹۳)

هدف نهایی مهارت های زندگی این است که افراد مسئولیت برتری و شایستگی فردی خویش را بپذیرد .این شایستگی فردی شامل احساس کفایت و شایستگی با سطح بالا ، سلامت روانی ،خود شکوفایی و پذیرش مسئولیت فردی است . در نتیجه می توان گفت . این مهارت ها هم هدف های پیشگیرانه دارند و هم بر کنترل و مدیریت مشکلات – همانند یک رویکرد آموزشی – و یز مداخله ی گروهی و فردی مناسب تأکید دارند(نیکل و رابرتوسن ،۲۰۰۰)

آلبرتین و همکاران (۲۰۰۱) ‌به این نتیجه دست یافته اند که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش امید به زندگی ،مسئولین پذیری در محیط شغلی ،برنامه ریزی برای آینده و توانایی تفکر انتقادی می شود. تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی در پیشگیری از HIV و ایجاد روابط جنسی سالم (شاما گونام و پرسیلا،۲۰۰۶).

پیشگیری از استعمال سیگار و مواد مخدر ، (هانینکل – ۲۰۰۴،زولینگر و همکاران -۲۰۰۳) می شود.

مطالعات اسمیت (۲۰۰۴) نشان داد که آموزش مهارت های زندگی به طور معناداری میزان مصرف الکل و دارو را در افراد جوان کاهش داد .

کالیجوس و فوفایبون (۲۰۰۵) نشان داد با آموزش مهارت های زنندگی ،گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل رفتار انطباقی بهتری داشتند و از سطح سلامت روان بالاتری برخوردار بودند .

لوی و میرا(۲۰۰۵) در پژوهشی ،تأثیر آموزش مهارت های زندگی را بر افزایش عزت نفس و ادراک معلمان از محیط کار،مورد بررسی قرار دادند . نتایج مطالعات آنان نشان داد که این نوع آموزش ها موجب بهبود ادراک از محیط کار و ارتقای میزان عزت نفس معلمان شده است .

تاتل در سال ۲۰۰۶ در تحقیق خود نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی در بهبود توانایی برقراری ارتباط مثبت و همچنین انعطاف پذیری جوانان و نوجوانان مؤثر است .

تحقیقات نادیا (۲۰۰۸) . بات میگر(۲۰۰۷) ،گوداس و همکاران (۲۰۰۶) ،جیمز و همکاران (۲۰۰۶) در خارج از کشور نشان می‌دهد آموزش مهارت های زندگی بر کاهش رفتارهای منفی تأثیر دارد.

مطالعات و پژوهش های انجام گرفته در زمینه سؤمصرف مواد حاکی از پدید آمدن مجموعه ای از روش های پیشگیری است که تأکید بسیاری بر رشد مهارت های شخصی و اجتماعی دارند(بوتوین ۲۰۰۵) .

در تحقیقی که در کشور ژاپن در زمینه اعتیاد صورت گرفته است . عوامل مؤثر در درک اعتیاد مورد بررسی قرار گرفته است.

نتایج نشان داد که نگرش نسبت به مواد مخدر در میزان موفقیت در عدم مصرف مواد مخدر و عدم تداوم آن رابطه مثبت وجود دارد.(کندو همکاران ،۲۰۰۰)

‌بنابرین‏ یکی از راه های کنترل تقاضا، تغییر نگرش افراد نسبت به سؤمصرف مواد مخدر است . نگرش ها بخش اصلی هویت انسان و مرکز و محور روان شناسی اجتماعی هستند و بر رفتار ، پردازش اطلاعات و رویارویی اجتماعی تأثیر گذاشته و بخشی از خود انگاره فرد را تشکیل می‌دهند. (بوهنر و وانک ۲۰۰۲).

فصل سوم

1. 1. -addiction ↑

1. 1. -diagnosfic and statistical manual of mental disorders ↑

1. 1. – SUBSTANCE ABUSE ↑

1. 1. -substance ↑

1. 1. -abuse ↑

1. 1. -misuse ↑

1. 1. -cross-tolerance ↑

1. 1. -neuroadaptation ↑

1. 1. – codependence ↑

1. 1. – enabler ↑

1. 1. – codependence ↑

1. 1. – enabler ↑

1. 1. – SAMHSA ↑

1. 1. -etiology ↑

1. 1. -psychodyhamic theories ↑

1. 1. -Ego ↑

1. 1. -alexithymia ↑

1. 1. -psychodynamic ↑

1. 1. -ego ↑

1. 1. -neurochemical thearies ↑

1. 1. -endorphins ↑

1. 1. -behavioral theories ↑

1. 1. -biological and genetic theories ↑

1. 1. -jellink theorize ↑

1. 1. -neurohemical factors ↑

1. 1. -receptors and receptor systems ↑

1. 1. -mutually Dependent ↑

1. 1. -Biopsychosocial general model(BPS) ↑

1. 1. – Emotional nurture ↑

1. 1. – social influence ↑

1. 1. – Alternative ↑

1. 1. -information dissemination ↑

1. 1. -skill ↑

1. 1. -Pittman ↑

1. 1. -Gazda, G.M ↑