دانش، مجموعه باورها، حقایق، مفاهیم، چشم‌اندازها، قضاوت‌ها، انتظارات و دانستن چراها است و دانش سازمانی، دانشی است که از فرآیندها، سیستم‌ها، محصولات، قوانین و فرهنگ سازمان حاصل می‌شود. ریشه دانش از اطلاعات و ریشه اطلاعات از داده است. داده، واقعیت عینی، خام، بی‌معنی و مجزا درباره رویدادها و اطلاعات و پیامی که معمولاً در شکل سند یا یک ارتباط، قابل مشاهده یا قابل شنیدن است، تعریف می‌شود. اما دانش، اطلاعات معنی‌داری است که اساساً با فعالیت‌های انسان در ارتباط است و از درک اینکه بدانیم چه چیزی، چگونه و چرا، به دست می‌آید، نشأت می‌گیرد(زاک^[۲۵]، ۱۹۹۹؛ کوین و روبو^[۲۶]، ۱۹۸۳).

به طور خلاصه، داده، اطلاعات، دانش و خرد چهار مرحله زنجیره‌ی اطلاعات هستند. داده ها به‌ خودی خود عاری از مفهوم‌اند و شامل مشاهدات، حقایق یا اعدادی هستند که اطلاعاتی مجزا را ارائه می‌دهند. وقتی که داده ها به­منظور خاصی سازماندهی شده و در یک متن قرار می‌گیرند تبدیل به اطلاعات می‌شوند. زمانی که اطلاعات برای آشکار ساختن الگوهای غیرمعمول یا گرایش‌های نهان مورد تحلیل قرار می‌گیرند به دانش تبدیل می‌شوند و هنگامی که دانش برای تصمیم‌گیری در موقعیت‌های واقعی زندگی به­کارگرفته می‌شود تبدیل به معرفت(خرد) می‌گردد(گاندی^[۲۷]، ۲۰۰۴).

۲-۲-۲- تعاریف دانش

اولین تعریف از دانش توسط پلاتو^[۲۸] در سال ۱۹۵۳ ارائه شده‌ است. وی دانش را اعتقادات واقعی توجیه شده تعریف کرده ‌است(کاکبادسه و همکاران^[۲۹]، ۲۰۰۳). پس از آن تعاریف متعددی وارد ادبیات مدیریت شده که به­عنوان نمونه به چند مورد از این تعاریف در جدول(۲-۱) اشاره شده است.

جدول ۲-۱: تعاریف دانش منبع: یافته ­های محقق